Па дрэвах лезе Вясновы цьвет. — Мой сад у сьнезе, - Сказаў паэт. Хай вецер хлёсткі Гуляў, дурэў, — Цьвілі пялёсткі Ў галінах дрэў. Яскрава-бела Вакол было, Ды холад сьмела Сагнаў цяпло. I ўжо сівая Імжа лягла, I выплывае Паўцень з вугла. I на начлезе Няма суцех. А сад у сьнезе... Сапраўдны сьнег!
|
|